Over mij …

Daar zat ik dan. Op mijn meditatiekussen. In stilte. In verdriet. En terwijl de tranen over mijn wangen liepen, besefte ik me dat ik niet langer meer door kon gaan met mijn leven leven zoals ik het tot dan toe altijd had gedaan.
Al jaren stond ik klaar voor mijn gezin, mijn kinderen. Vanuit liefde en zorgzaamheid. Niet snel was iets te veel.
Dit veranderde echter op het moment dat ik heel graag iets voor mezelf wilde gaan doen, waar ik heel blij van werd en bij het idee alleen al heel veel energie kreeg. En wat een domper was het, zacht uitgedrukt, toen dat niet met open armen werd ontvangen. In plaats van enthousiasme of steun, kwam er weerstand, ongemak en onbegrip. En dat, ja, dat zorgde voor wrijving. Want waar was ik nog in het hele verhaal. Waarom moeten mijn behoeftes steeds wachten of simpelweg verdwijnen. Hoe vaak had ik ondertussen al wel niet “ja” gezegd tegen de ander, terwijl alles in mij om een “nee” schreeuwde? En vanaf dat moment stond mijn besluit vast: “Dit wil ik niet meer”.
Maar ik besefte ook dat tussen die beslissing en echt iets veranderen een dichtbegroeid oerwoud lag van aanpassing, schuld en het altijd maar doorgaan. En ja, waar begin je dan, als je jezelf al zo lang op de laatste plaats hebt gezet?
Voor mij was dat niet met één grote sprong, maar met kleine stapjes.
Met ondersteuning van een coach ben ik weer gaan voelen. Gaan luisteren naar dat stille, zachte stemmetje in mij. Dat stemmetje dat mij de weg wil wijzen. Hij die er altijd al was, maar jarenlang werd overstemd door verantwoordelijkheden, agenda’s en andermans verwachtingen.
Ik leerde weer te kiezen voor mezelf. Niet uit egoïsme. Maar uit liefde. Uit liefde voor mezelf en voor de mensen om mij heen. En wauw, wat heeft dat veel in beweging gezet zeg. Ik kan oprecht zeggen dat ik weer ten volste geniet van het leven, van mezelf, van mijn gezin en van mijn eigen praktijk. Want door de vele inzichten die ik in die periode heb mogen ontvangen, heb ik mijn eigen praktijk neergezet die volledig klopt met wie ik ben en wat ik wil doen: moeders en hun gezinnen laten stralen.
Mijn visie op jezelf wegcijferen
Jezelf wegcijferen terwijl je zorgt voor een ander. Het lijkt de normaalste zaak van de wereld. Maar dat is het voor mij niet. Het is vaak een overtuiging, een patroon die je waarschijnlijk al als kind hebt meegekregen. Die je voor waar hebt aangenomen om bijvoorbeeld liefde te krijgen, erbij te horen, veilig te zijn. En daarom zet jij jezelf op die laatste plek. Maar ik vind dat niemand zichzelf op die laatste plek hoort te zetten. We horen onszelf op nummer een te zetten. Wij zijn namelijk zelf de allerbelangrijkste persoon in ons leven en die verdient die allereerste plek. Niet pas als alles af is. Niet pas als iedereen tevreden is. Maar nu! Hier, op dit moment. Want pas als je goed zorgt voor jezelf, kun je pas echt goed zorgen voor een ander. Vanuit liefde, betrokkenheid en oprechtheid!

Als je me zou kennen dan zou je weten dat…
Ik alleenstaande moeder ben van twee prachtige kinderen. Voor hen zou ik zonder aarzelen door het vuur gaan. Ze staan op één, meteen na mij.
We in Almelo wonen met onze hond Bo en onze katten Kitty en Cat. Zonder hen is het hier gewoon niet compleet. Ze zijn echte maatjes en horen helemaal bij ons gezin.
Ik elke dag werk aan de beste versie van mezelf. Meditaties en ademhalingsoefeningen? Voor mij net zo normaal als koffie in de ochtend voor anderen, alleen dan zonder de cafeïne-kick.
Ik graag in de natuur ben om op te laden, het liefst op blote voeten. Sta er trouwens ook niet van te kijken als je me met blote voeten in de winkel tegenkomt. Schoenen aan? Alleen in de winter, want anders bevriezen m’n tenen en dan is het feestje voorbij.
Ik drukte niet persé vermijdt, maar er ook niet blij van wordt. Geef mij maar de rust van de natuur of een gezellig etentje met vrienden thuis of in een eetcafé. Daar ontstaat voor mij het contact dat veel dieper en echter is dan op een druk feestje.
Ik perfectionisme al jong heb meegekregen en dat het later een lastige danspartner bleek. Ik laat ‘m best vaak los, maar af en toe sleept ‘ie me nog vrolijk mee. Alsof ik denk: laat ik toch nog even die perfecte danspassen maken, ook al weet ik dat het niet hoeft.
Ik dus niet altijd perfect ben. Soms maak ik fouten, twijfel ik, en lukt het niet zoals ik wil. Maar juist in die imperfecties zit voor mij de meeste groei. Het is niet altijd makkelijk, maar het is wel zoals het is. En dat maakt mij wie ik ben.




Contact
info@praktijkbyels.nl
06 – 818 72 118
Adres
Flevoplantsoen 11
7607 LW Almelo

Ik val als CAT-Therapeut onder GAT-WKKGZ-klachtrecht en GAT-tuchtrecht bij de geschilleninstantie Alternatieve Therapeuten (GAT). Voor meer informatie over mijn klachtenregeling zie https://gatgeschillen.nl
