Je bent in de ochtend druk bezig om de kinderen op tijd op school te krijgen. Je hebt ze wakker gemaakt, de tafel gedekt, vaatwasser uitgeruimd, de hond uitgelaten en dan hoor je: “mam… Mam… MAM! Er liggen geen kleren in mijn kast. Ik heb helemaal niets om aan te trekken!”. Je draait je om en je ziet de enorme berg schone was ongevouwen in de hoek van de kamer staan en je denkt sarcastisch: “Tuurlijk, waarom zou iemand überhaupt die was opvouwen?” Geïrriteerd gooi je de wasmanden om en boos zeg je: “hier ligt je kleding, kom maar halen!”

Je bent telefonisch in gesprek met een vriendin en je vertelt haar dat jouw grens bereikt is. Dat je er helemaal klaar mee bent dat vrijwel alle huishoudelijke taken en alle regeldingen voor de kinderen op jouw bordje liggen en dat je op elk moment van de dag, wanneer je niet aan het werk bent, paraat dient te staan voor je kinderen en partner. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat jij jezelf zo wegcijfert. En het eerste wat je dan te horen krijgt, is: “Ach, dat hoort nou eenmaal bij het moederschap”. Geïrriteerd en boos zeg je: “Dat kan wezen, maar ik ben er klaar mee”. Het gesprek valt vervolgens stil en jullie hangen op.

Na een drukke ochtendspits thuis, kom je aan op je werk. Voor je gevoel heb je er al een hele ochtend opzitten en je bent blij dat je op je werk bent. Even wat anders. Maar voordat je goed en wel paraat staat, krijg je te horen dat jouw collega ziek is en dat er geen vervang is. Sarcastisch zeg je: “Tuurlijk, ik draai de boel ook hier wel in mijn eentje” en geïrriteerd ga je aan de slag.

Je baalt er enorm van dat je de laatste tijd zoveel uitvalt naar alles en iedereen die je lief is; je gezin, collega’s, vrienden, … Je wilt er nog steeds zo graag voor ze zijn, alleen niet meer ten koste van jezelf en dat lijkt op een of andere manier onmogelijk. Schuldgevoelens overvallen je regelmatig, misschien voel je je zelfs wel egoïstisch, maar een ding is helder: Je bent klaar met jezelf continue aanpassen/wegcijferen! Jij wilt gezien worden. Jij wilt nu de ruimte krijgen om te zijn wie je bent.

Hoe zou het voor je zijn als…

Je niet meer geïrriteerd of boos reageert, hoe onrustig of opgejaagd je je ook voelt, maar vanuit rust?

Jij je gehoord, gezien en gewaardeerd voelt tijdens de gesprekken die je voert over wat jij nodig hebt?

Je niet meer van slag raakt van een opmerking die jou het gevoel geeft dat wat je voelt er niet toe doet?

Jij je eigen ontspanningsmoment hebt? Dat je geniet van iets waar jij oprecht gelukkig van wordt?

Jij er kunt zijn voor je gezin, vrienden, collega’s, zonder dat het ten koste gaat van jezelf?

Als je bereid bent om alle onderdelen uit het traject met beide handen aan te pakken en doorzet wanneer het even wat pittiger wordt, dan kun je onderstaande resultaten behalen:

Je praat met je gezin, vrienden, collega’s vanuit rust en zelfvertrouwen, hoe onrustig of opgejaagd je je ook voelt!

Je voelt je gehoord, gezien en gewaardeerd tijdens de gesprekken die je voert over wat jij nodig hebt!

Je raakt niet meer van slag van een opmerking die jou het gevoel geeft dat wat je voelt of doet er niet toe doet!

Je hebt je eigen ontspanningsmoment, iets waar jij oprecht blij en gelukkig van wordt!

Je staat klaar voor je gezin, vrienden, collega’s op een manier die helemaal bij jou past en het allerbelangrijkste, zonder dat het ten koste gaat van jezelf!